استايل خياباني
وقتي از خانه بيرون مي‌رويد؛ براي خريد يا براي انجام دادن كاري، غذا خوردن يا رفتن به سركار، چه مي‌پوشيد؟
استايل خياباني همان لباس‌هاي روزمره‌اي است كه براي بيرون رفتن از خانه مي‌پوشيد؛ براي همين است كه استايل خياباني در هر كشور و فرهنگي شكل و ظاهر متفاوتي دارد. ايران هم به عنوان كشوري كه داراي جغرافياي فرهنگي بسيار وسيع، در هر ناحيه و استان استايل متفاوتي را گسترش مي‌دهد اما برخي بخش‌هاي پوشش در ميان تمام زنان ايراني مشترك است.
شال
شال كه در كشورهاي اروپايي و آمريكايي به عنوان اكسسوري استفاده مي‌شود، در اين كاركرد پوششي دارد و زنان موظفند به وسيله آن موهاي خود را بپوشانند. شال و روسري در پوشش محلي بسياري از اقوام ايراني طراحي و پارچه‌هاي جذاب دارد. علاوه برآن در سال‌هاي گذشته نگاه زيبايي شناختي به شالو روسري در ساير فرهنگ‌هاي پوششي نيز موجب شده برندهاي ايراني بسيار در زمينه توليد شال وروسري‌هاي بسيار زيبا فعاليت كنند و خريد شال و روسري ديگر منوط به كاربرد آن نباشد.
البته لازم به ذكر است كه پوشش سر فقط منوط به شال نيست و روسري نيز در ميان زنان ايراني طرفداران زيادي دارد. روسري‌ها در قواره هاي متفاوت و با جنس و ابعاد مختلف توليد مي‌شوند. جنس پارچه روسري معمولا خنك، نازك و اغلب طرح‌دار انتخاب مي‌شود تا علاوه بر تكميل حجاب بانوان، به جنبه زيبايي آن نيز كمك كند. روسري‌هاي قواره كوچك نيز كه در دهه 1800 ميلادي توسط زنان آمريكايي و اروپايي استفاده مي‌شد به عنوان ترندي در سال 1400 در ايران نيز به كار مي‌رود.
مانتو
مانتو به عنوان آيتم اصلي در پوشش زنان شناخته مي‌شود. مانتو شامل يك رويه بلند است كه بتواند حد حجاب زنان را مشخص كند در نتيجه طول اين آيتم بيش از صد سانتي متر بوده و براساس فصل و جغرافياي فرهنگي تفاوت‌هاي شاياني ميان مدل‌هاي مختلف آن وجود دارد. مانتوها در رنگ‌ها، طرح ها و شكل‌هاي مختلف دوخته مي‌شوند. مانتوها را ميتوان بعه صورت آماده از مزون‌ها و مغازه ها خريداري كرد و يا پارچه را خريداري كرده و سپس به واسطه يك خياط آن را به سليقه خود بدوزند.
![street style]](https://www.kalaoma.com/plus/wp-content/uploads/2021/08/23213123-min.jpg)
كفش، كيف و شلوار
شلوار جين در ايران طرفداران بسياري دارد و توسط قشر جوان جامعه نيز مورد پذيرش است. شلوارهاي پارچه‌اي زيبا و رنگي نيز نقش زيادي در ساختن استايل روزمره ايرانيان دارد. كيف و كفش معمولا در اكثر فرهنگ‌هاي پوشش به سبك زندگي بستگي دارد. كساني كه سبك زندگي كارمندي دارند كفش‌هاي راحت تري مي‌پوشند تا از ساعات طولاني آسيب نبينند.
كيف هم به همين منوال استفاده مي‌شود. براي مثال دانشجويان و دانش‌آموزاني كه تعداد زيادي كتاب با خود حمل مي‌كنند از كوله پشتي يا كيف‌هاي بزرگ استفاده مي‌كنند.
استايل خياباني آقايان
پوشش مردان برخلاف زنان در ايران با سرعت كمتري تغيير مي‌كندو البته گزينه‌هاي محدودي براي آقايان وجود دارد. استفاده از تيشرت، پولوشرت و بلوز مردانه با طرح‌هاي مختلف ورنگ‌هاي گوناگون و شلوارهاي پارچه اي و جين در ميان نسل جوان تقريبا مانند گذشته است و استفاده از طرح‌هاي متفاوت يا استفاده از كلاه كپ و كمربند مي‌تواند اين استايل را متفاوت كند. البته بايد خاطر نشان كنم كه پوشش آقايان نيز مستقل از سبك زندگي و سن آنها نيست؛ براي مثال جوانان علاقه‌مند به پوشيدن تيشرت و شلوار جين هستند و بسته به سليقه از طرح‌هاي مختلف استفاده مي‌كنند. اين در حالي‌ست كه كارمندان بيشتر به پوشيدن پيراهن مردانه و شلوار پارچه‌اي كه در آن احساس راحتي و شيك پوشي داشته باشند، تمايل دارند.
در كل ميتوان گفت استايل خياباني زنان ايراني در سال‌هاي گذشته به علت تغيير نيازها و سبك زندگي بارها عوض شده اما همچنان داشتن آيتم‌هاي كلي مانند مانتوها و شال و روسري در ميان نود درصد اقشار جامعه ثابت است. اگر ماييليد بيشتر در مورد فشن و مد بدانيد اينجا را مطالعه كنيد.